Wykorzystanie energii promieniowania o wysokiej częstotliwości w terapii cieplnej powoduje większą głębokość penetracji w odróżnieniu do metod konwencjonalnych, takich jak ciepłe okłady, kąpiele i poduszki termiczne, a nawet promieniowanie mikrofalowe.
Energia cieplna generowana za pomocą tej techniki indukuje cały szereg procesów fizjologicznych, które np. impulsowo wywierają wpływ na układ mięśniowy, ścięgna oraz inne struktury tkanki łącznej, zwiększają tempo przemiany materii komórek, nasilenie reakcji enzymatycznych oraz poprawiają krążenie krwi w obszarze poddawanym terapii.
Terapię cieplną o wysokiej częstotliwości można stosować w wielu różnych wskazaniach, szczególnie w przypadku wszystkich dolegliwości układu mięśniowo-stawowego na tle reumatoidalnym, procesów zapalnych układu oddechowego, nerek i dróg moczowych oraz we wszystkich dolegliwościach spowodowanych zaburzeniami krążenia krwi.